صدای گوشخراش ماشین آلات، آخر برج، اضافه کاری، کنترل آمار عصرگاهی، شیفت شب و بسیاری مسائل دیگر که مطمئنا هم اکنون در ذهن شما شکل می بندد. این قسمتی از واقعیات موجود کارخانه ای است که طول عمرش در تبریز مستدام باد (چون همه ما به راحتی قبول میکنیم که کارخانه ای دوست داشتنی تر از تراکتورسازی وجود ندارد و واقعا هم ندارد)...اما مسئله مهم این مقال رابطه بین عاطفیات مردم و یک کارخانه است( دوست داشتن و کارخانه ) شاید برای کسی که آذربایجانی نباشد این ارتباط ناشدنی به نظر میرسد چون در جهان معاصر بحث اکثر روشنفکران تقابل ماشین و عاطفه انسانی است و دور شدن انسان از عاطفه به وسیله ماشینهایی که ساخت همین کارخانه های شبیه به تراکتورسازی تبریز هستند. و منطقا هم آنها درست می گویند اما تبریز و آذربایجان حقایقی مخصوص به خود دارد که در ورای تمامی حقایق و وا قعیات ایستاده است... کارخانه تراکنورسازی تبریز مانند تمام کارخانجات بزرگ کشور تیم دارد( حال بماند که تیمداری می کند یا تنها تیمی به نام خود دارد) و این تبدیل می شود به حلقه عاطفی مردم آذربایجان با کارخانه. جایی که مدیر عامل کارخانه به واسطه تیم ، محبوب می شود یا بهتر بگویم مهم می شود و خود کارخانه هم همینطور.اهمیت کارخانه تراکتور ( که بهتر است بعد از این تراختور بنامیمش) برای مردم تبریز به خاطر تیم فوتبالش است و اهمیت تیم تراختور به خاطر مردم تبریز و در حقیقت کل آذربایجان...
با این داشته های ذهنی و تصاویر، وقت آن است که سری به ورزشگاه اختصاصی تراختور در سال 88 بزنیم، جایی که به اندازه دو برابر ظرفیت ورزشگاه هوادار دور هم گرد آمده اند و علیرغم تمام دلشکستگی های سالهای نه چندان دور امید به ساقها و از همه مهمتر قلبهای یک عده جوان برومند دارند و تراکتور لیگ برتری می شود و از اشکهای شوق هزاران آذربایجانی که چندین ساعت در زیر آفتاب ایستاده و با تمام وجود "یاشاسین تراختور" و" یاشاسین آذربایجان" را فریاد کرده اند ، میتوان فهمید که این" حقیقت " است.
و لیگ برتر 88 آغاز می شود جایی که تمام ایران و شاید هم منطقه و شاید هم آسیا علیرغم میل باطنی شان مجبور می شوند به احترام تراکتور و هوادارانش قیام کنند و در مقابل این عظمت سر فرود بیاورند - حتی اگر بر خلاف میلشان باشد- و این است بزرگی مردم آذربایجان...
تراختور حادثه نیست حقیقتی است مستدام در ورای تمام اتفاقات...اتفاقات عجیبی که تیمهای سوگلی تهرانی را، محبوب قلب تمام مردم ایران انعکاس میدهد. حوادث بوداری که حتی مخابرات که سازمانی است غیر ورزشی به شدید شدن آن کمک می کند و صدا و سیما و در کل مدیای ایران و شاید خارج از ایران هم با تبلیغات نخ نماشان به آن دامن می زنند و اینها اتفاق است، اتفاقاتی که در این چند سال اخیر به نفع عده ای خاص به صحنه سازی تبدیل شده است نه حادثه و اتفاقات. و صحنه سازیهایی اینچنین رو به افول می گذارند و اولین خط بطلان را یک حقیقت به نام تراختور بر پیکرشان می کشد. حقیقتی که در ورای تمام تبلیغات و حمایتها - که نیست - شکل می بندد و از عمیق ترین احساسات، عواطف و( از همه مهمتر) ایمانها سرچشمه می گیرد.

حال می خواهم از چند حقیقت که از حقیقت بزرگتری به نام تیراختور و هوادارانش منشا میگیرند صحبت کنم:
1- تراختور تیم ورزش و فرهنگ است و با اطمینان می توان گفت که این خاصیت در هیچ کدام از تیمهای کشور دیده نمی شوند.این امر را باید به مهد فرهنگ بودن آذربایجان نسبت داد. مردم فهیمی که برخلاف شهرهای دیگر بحث تیم نمی کنند و دغدغه موفقیت آذربایجان را در سر دارند.آنها تیم دیگر شهرشان را "هو" نمی کنند بلکه از آن مانند تیم اولشان، تراختور، حمایت می کنند تا موفقیتی دیگر به نام آذربایجان ثبت شود.
2 - در آذربایجان حمایت از تراختور افتخار است و هر کسی که خواسته یا ناخواسته این افتخار را از خود دریغ می کند، شایسته بدترین سرزنشهاست. اینجا و در میان طرفداران تیراختور حضور در ورزشگاه و فریاد زدن بایدیست که با هیچ بهانه ای نمی توان از آن عدول کرد و جالب اینجاست که تمام مردم تبریز و آذربایجان اینگونه اند یعنی قبل از دیگران، وجدان هرکس خود اورا به محکمه می کشد.
3 - تراختور حقیقتی است که دیدگاه مردم را راجع به حضور در ورزشگاه عوض کرده است. بدین صورت که برخلاف نقاط دیگر تماشای بازی تراختور از نزدیک هدر دادن وقت نیست، استفاده درست و واجب از وقت است.
4 - طرفداران تراکتور از هر قشری هستند. چون تمام آذربایجان و ترکان تراختورچی هستند. اقبال تحصیل کرده ها ( اعم از دانشجویان و یا فارغ التحصیلان) نمونه بسیار خوبی برای فرهنگی بودن تراختور است و می تواند الگوی بسیار مفیدی برای سوگلی های پایتخت یا اصفهان باشد.
5 - تراختور بین همه دوست داشته می شود و این به دلیل متعلق بودن آن به آذربایجان است. بسیارند تعداد کسانی که به خاطر تراختور فوتبال را به رسمیت شناخته اند و آن را دوست دارند.
6 - تراختور مدرنترین تیم ایران در دنیای مجازی است و آنرا به راحتی میتوان از تعداد بازدیدکنندگان و سایتهای مربوط به تراختور تشخیص داد.

من دیروز - بازی تراختور و استقلال اهواز - حقیقتی را دریافتم که باید آن را مطرح کنم...در بازی ای که حساسیت نداشت فریاد مردم کر کننده بود و شادی آنها بعد از گل.
برخلاف گفته آن کرمانی نخ نما شده که شور و شوق حضور بعد از 8 سال را عامل پرطرفدار شدن تراختور عنوان کرد، باید بگویم تیراختور حقیقتی است مستدام که مردم به خاطر آذربایجان دوستش می دارند. عشق به آذربایجان تمام ناشدنی است پس عشق به تراختور حقیقت جوشانی است که هیچگاه متوقف نخواهد شد.

یاشاسین آذربایجان
یاشاسین تراختور